علت و علائم لجبازی کودکان

لجبازی یکی از چالش‌های رایج در دوران کودکی است و بسیاری از والدین با این رفتارها مواجه می‌شوند. قبل از آنکه به درمان لجبازی کودکان بپردازیم، مهم است که تفاوت میان لجبازی و مصمم بودن در کودکان را تشخیص دهیم. در حالی که مصمم بودن و سماجت می‌تواند ویژگی مثبتی در مسیر رسیدن به اهداف باشد، لجبازی به رفتارهایی اطلاق می‌شود که هدف مشخصی نداشته و تنها برای مخالفت و اعتراض صورت می‌گیرد. علت لجبازی کودکان درخواست‌های غیرمعقول کودکان به دلیل محدودیت‌های شناختی خود نمی‌توانند بسیاری از مفاهیم را درک کنند. به عنوان مثال، ممکن است از شما بخواهند که در نیمه شب به سینما یا پارک بروید، یا درخواست‌هایی غیرقابل دستیابی داشته باشند. این گونه درخواست‌ها می‌تواند منجر به لجبازی در کودک شود. زیاده‌خواهی کودکان به دلیل عدم درک محدودیت‌ها و نیازهای واقعی خود، ممکن است خواسته‌های زیادی از جمله تعداد زیاد اسباب‌بازی یا لباس داشته باشند، حتی اگر قادر به استفاده از آن‌ها نباشند. عدم تمایل به انجام وظایف یکی دیگر از دلایل لجبازی کودکان، تمایل به اجتناب از انجام مسئولیت‌های خود مانند مرتب کردن اتاق یا پوشیدن لباس است. کودک ترجیح می‌دهد والدین کارهای او را انجام دهند تا خود مسئولیت‌ها را به عهده بگیرند. جلب توجه والدین در برخی مواقع، کودک از لجبازی برای جلب توجه والدین استفاده می‌کند. این رفتار معمولاً زمانی رخ می‌دهد که کودک احساس کند توجه کافی از والدین دریافت نمی‌کند. علائم کودک لجباز کودکان لجباز معمولاً علائم زیر را از خود نشان می‌دهند: امتناع از انجام کارهای ساده: مانند مسواک زدن، پوشیدن لباس، یا انجام وظایف روزانه کج‌خلقی: این کودکان اغلب به گریه، نق زدن، و فریاد زدن به عنوان ابزاری برای رسیدن به خواسته‌های خود متوسل می‌شوند. بی‌توجهی به قوانین: کودکان لجباز تمایل دارند که از هر گونه قانون و مرزی سرپیچی کنند. نیاز شدید به توجه: ریشه بسیاری از رفتارهای لجبازانه، نیاز شدید کودک به توجه است، چه مثبت و چه منفی. سن لجبازی لجبازی در کودکان معمولاً از حدود یک سالگی یا زمانی که کودک شروع به راه رفتن و استقلال می‌کند، آغاز می‌شود. این رفتار در سنین دو تا سه سالگی به اوج خود می‌رسد و کودک شروع به آزمایش مرزهای والدین می‌کند. اگر این رفتارها با گذر زمان شدت یابند و با افزایش سن کودک ادامه یابند، ممکن است نیاز به مداخله درمانی داشته باشد. درمان و کنترل لجبازی کودکان حفظ آرامش والدین در مواجهه با لجبازی، مهم‌ترین نکته این است که والدین آرامش خود را حفظ کنند. واکنش‌های عصبی می‌تواند باعث تشدید وضعیت شود. بهتر است والدین از راهکارهایی مانند شمارش از یک تا ده یا نوشیدن آب برای آرامش استفاده کنند. بی‌توجهی به رفتارهای منفی یکی از بهترین روش‌ها برای مقابله با لجبازی این است که به رفتارهای منفی کودک بی‌توجهی کنید. به هیچ عنوان به عصبانیت یا واکنش‌های منفی کودک پاسخ ندهید. تشویق رفتارهای خوب زمانی که کودک رفتار مناسب و معقول از خود نشان داد، او را تشویق کنید. این کار به کودک می‌آموزد که رفتارهای مثبت باعث دریافت توجه و تشویق می‌شود. جریمه برای رفتارهای بد در صورتی که کودک به طور مداوم رفتارهای نامناسب از خود نشان دهد، می‌توان برای او جریمه‌هایی در نظر گرفت. جریمه‌ها باید عادلانه و مرتبط با رفتار ناپسند باشند. تعیین حد و مرزهای واضح برای کنترل لجبازی کودک، باید مرزهای مشخصی تعیین کرد. به کودک نشان دهید که رفتارهای او قابل قبول نیستند و باید در چارچوب خاصی عمل کند. قاطع اما مهربان باشید والدین باید در عین قاطعیت، مهربان باشند. این رفتار به کودک می‌آموزد که می‌تواند روی مرزهای معین حساب کند. پاسخ‌گویی به خواسته‌های منطقی کودک باید به خواسته‌های منطقی خود پاسخ مناسب دریافت کند. در این صورت کودک متوجه می‌شود که اگر رفتارهای معقول داشته باشد، خواسته‌هایش برآورده خواهد شد. صحبت و همکاری با کودک زمانی که کودک در حال لجبازی است، مهم است که با او صحبت کرده و دلایل احتمالی نگرانی‌اش را کشف کنید. همچنین با همکاری و کمک به کودک می‌توانید لجبازی‌های او را کاهش دهید. دادن حق انتخاب به کودک برای کاهش لجبازی، به کودک اجازه دهید تا از میان چند گزینه انتخاب کند. این کار به او احساس استقلال می‌دهد و از لجبازی جلوگیری می‌کند. مصالحه به جای اجبار در مواردی که کودک از انجام کارهای خاصی سر باز می‌زند، می‌توانید با او مصالحه کرده و به جای اجبار، توافق کنید. با این روش‌ها، والدین می‌توانند لجبازی کودکان خود را کاهش دهند و به رفتارهای مناسب ترغیب کنند.